درمان عفونت ادراری در خانه

درمان عفونت ادراری در خانه

عفونت ادراری یکی از شایع‌ترین عفونت هاست که اغلب زنان را درگیر می‌کند. با وجود اینکه آنتی‌بیوتیک‌ها درمان اصلی این عفونت هستند، بسیاری از افراد به دنبال روش‌های طبیعی و خانگی برای تسکین علائم و کمک به بهبودی هستند. قبل از هر چیز، مهم است بدانید که درمان های خانگی مکمل درمان اصلی هستند، این درمان‌ها می‌توانند علائم را تسکین دهند و به بهبودی کمک کنند، اما جایگزین آنتی‌بیوتیک‌ها نیستند.

همیشه با پزشک خود برای درمان عفونت ادراری مشورت کنید و قبل از درمان عفونت ادراری در خانه، حتماً با پزشک خود مشورت کنید، خصوصاً اگر باردار هستید، سیستم ایمنی ضعیفی دارید یا بیماری زمینه‌ای دیگری دارید.

درمان های خانگی برای عفونت ادراری

• نوشیدن آب فراوان: آب به شستشوی باکتری‌ها از دستگاه ادراری کمک می‌کند و می تواند یکی از راه های درمان عفونت ادراری در خانه باشد.
• چای زنجبیل: زنجبیل دارای خواص ضدالتهابی و ضدباکتریایی است که می‌تواند به کاهش علائم عفونت کمک کند.
• آب آلبالو: آب آلبالو خاصیت قلیایی دارد و می‌تواند به کاهش اسیدیته ادرار کمک کند.
• کرن بری: کرن بری حاوی ترکیباتی است که مانع از چسبیدن باکتری‌ها به دیواره‌های مثانه می‌شود.
• ماست: ماست حاوی پروبیوتیک‌ها است که به تعادل باکتری‌های مفید روده کمک می‌کنند.
• سیر: سیر دارای خواص ضدباکتریایی قوی است.
• حمام گرم: حمام گرم می‌تواند به تسکین درد و ناراحتی کمک کند.
• رعایت بهداشت: ناحیه تناسلی را به طور مرتب با آب ولرم و صابون ملایم بشویید.
• ادرار کردن به موقع: ادرار را نگه ندارید.
• لباس زیر نخی: از لباس زیر نخی و گشاد استفاده کنید.
• تغذیه سالم: مصرف میوه‌ها و سبزیجات تازه به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند.

روش درمان عفونت ادراری در خانه، در کنار دارو به بهبود سریع تر شما کمک میکند. خوردن روزانه 8 تا 12 لیوان آب، مصرف غذاهای پرفیبر، استفاده از ماهی سالمون و میوه های قرمز مثل تمشک و زغال اخته می تواند به روند بهبودی شما و درمان عفونت ادراری در خانه کمک کند.

داروهای شیمیایی برای عفونت ادراری

داروهای اصلی برای درمان عفونت ادراری، آنتی‌بیوتیک‌ها هستند. این داروها که جزء داروهای شیمیایی می باشند و در کنار درمان عفونت ادراری در خانه باید به کار گرفته شود، با کشتن باکتری‌هایی که باعث عفونت شده‌اند، عمل می‌کنند. برخی از رایج‌ترین انواع آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده برای عفونت ادراری عبارتند از:

• تری‌متوپریم (Trimethoprim): یکی از آنتی‌بیوتیک‌های پرکاربرد برای درمان عفونت ادراری است که به صورت قرص یا شربت موجود است.
• سولفامتوکسازول (Sulfamethoxazole): اغلب در ترکیب با تری‌متوپریم برای درمان عفونت ادراری استفاده می‌شود.
• فسفومایسین (Fosfomycin): یک آنتی‌بیوتیک خوراکی است که به صورت تک‌دوز برای درمان عفونت‌های ادراری غیرپیچیده تجویز می‌شود.
• نیتروفورانتوئین (Nitrofurantoin): این آنتی‌بیوتیک به صورت قرص یا کپسول موجود است و برای درمان عفونت‌های ادراری پایین استفاده می‌شود.
• فلوروکینولون‌ها (Fluoroquinolones): مانند سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین، برای عفونت‌های ادراری پیچیده یا مقاوم به درمان‌های دیگر تجویز می‌شوند.

آنتی‌بیوتیک ها با تداخل در فرآیندهای حیاتی باکتری‌ها، مانند تولید پروتئین یا ساخت دیواره سلولی، آنها را از بین می‌برند. این امر باعث کاهش تعداد باکتری‌ها در دستگاه ادراری و در نتیجه بهبود علائم عفونت می‌شود.

حتی اگر علائم شما پس از چند روز درمان عفونت ادراری در خانه بهبود یافت، تمام دوره درمان را طبق تجویز پزشک ادامه دهید تا از عود عفونت جلوگیری شود. برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها باید با غذا مصرف شوند تا جذب آنها بهتر انجام شود. مانند هر داروی دیگری، آنتی‌بیوتیک‌ها نیز ممکن است عوارضی مانند تهوع، اسهال و حساسیت به نور ایجاد کنند. در صورت مشاهده هرگونه عارضه جانبی، به پزشک خود اطلاع دهید.

هرگز از آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای شخص دیگری تجویز شده است، استفاده نکنید.

آیا عفونت ادراری نیاز به بستری دارد؟

در اکثر موارد، عفونت ادراری نیاز به بستری شدن در بیمارستان ندارد. معمولاً با مصرف آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده توسط پزشک، این عفونت به خوبی درمان می‌شود. با این حال، در برخی شرایط خاص ممکن است بستری شدن ضروری باشد:

• عفونت شدید و گسترده: اگر عفونت ادراری به کلیه‌ها گسترش یافته باشد و علائمی مانند تب بالا، لرز، درد شدید پهلو و حالت تهوع شدید وجود داشته باشد، ممکن است نیاز به بستری شدن و درمان با آنتی‌بیوتیک‌های وریدی باشد.
• سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به دیابت، ایدز یا افرادی که تحت شیمی درمانی هستند، ممکن است به عفونت‌های ادراری شدیدتر مبتلا شوند که نیاز به بستری شدن داشته باشد.
• ناتوانی در مصرف داروهای خوراکی: اگر فرد قادر به مصرف داروهای خوراکی نباشد، مانند افرادی که دچار استفراغ شدید هستند یا مشکلات بلع دارند، ممکن است نیاز به بستری شدن و دریافت آنتی‌بیوتیک از طریق ورید باشد.
• زنان باردار: عفونت ادراری در زنان باردار می‌تواند عوارضی جدی برای مادر و جنین داشته باشد و ممکن است نیاز به بستری شدن و درمان فوری داشته باشد.

در عفونت ادراری چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر علائم عفونت ادراری شما شدید بود و با درمان عفونت ادراری در خانه به نتیجه نرسیدید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. علائمی مانند تب بالا، لرز، درد شدید پهلو، خون در ادرار یا استفراغ نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارند.

در نهایت، درمان های خانگی می‌توانند به عنوان مکمل درمان های پزشکی برای عفونت ادراری مفید باشند. اما برای تشخیص دقیق و درمان مؤثر، همیشه به پزشک مراجعه کنید.

سوالات متداول

آیا درمان خانگی عفونت ادراری مؤثر است؟

درمان‌های خانگی می‌توانند به تسکین علائم کمک کنند، اما برای از بین بردن کامل عفونت، به آنتی‌بیوتیک نیاز است.

بهترین درمان خانگی برای عفونت ادراری چیست؟

نوشیدن آب فراوان، مصرف ماست پروبیوتیک، استفاده از کمپرس گرم و اجتناب از مواد تحریک‌کننده مانند کافئین و الکل.

آیا می‌توان از گیاهان دارویی برای درمان عفونت ادراری استفاده کرد؟

برخی گیاهان مانند زغال‌اخته و آویشن ممکن است به درمان کمک کنند، اما قبل از استفاده از هر گیاهی با پزشک مشورت کنید.

آیا مصرف آب قلیایی برای عفونت ادراری مفید است؟

برخی افراد معتقدند آب قلیایی به کاهش اسیدیته ادرار کمک می‌کند و می‌تواند در درمان عفونت مؤثر باشد، اما شواهد علمی کافی در این مورد وجود ندارد.

آیا مصرف ویتامین C برای عفونت ادراری مفید است؟

ویتامین C ممکن است به تقویت سیستم ایمنی کمک کند، اما شواهدی مبنی بر تاثیر مستقیم آن بر درمان عفونت ادراری وجود ندارد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر علائمی مانند تب، لرز، درد شدید پهلو، خون در ادرار یا عدم بهبود علائم پس از چند روز درمان خانگی داشتید، حتما به پزشک مراجعه کنید.